Mavi Duvar

    Göğe doğru bak.  Düşüncelerin neşenden daha ağır. Biliyorum öğrenmek istemiyorsun çiçeklerin adını. Acılarını bile nasıl yaşaman gerektiğini dikte eden, demirden oyma heykeller var aklında. Sırf tanıdık olduğu için tutunuyorsun sancılarına. Aklın hiç ritim tutmuyor. Gıpta ediyorsun kavuşanlara.  Kaç vadi geçeceksin bilsen, belki bir adım fazla atarsın, daha az titresen. Biri ev olsun diye bakıyorsan, hani kapısına duvar örmemiş, yaşın kadar vadi daha geçmen lazım, boğulursun dönersen. İçindeki düşmanların savaşına meydan olmak istemiyor aklın. Ektiğin portakal çiçekleri uykusuz orduların marşıyla talan oldu, hatırla, kaç defa. Kaç defa yıkılacak mı inşa ettiklerim diye irkildin uykundan, kalelerin hep kumdan, savaşların haybeden, yastığın birikmiş kuyu taşlarından. Nefes alırken yukarı bak, söyle kaşların neye çatık. Elini değil göğsünü aç, söyle aklın neden karışık. Bu fevri gecede sen ben yok, söyle kalbin neden kırık. Dilin dönmüyor başından büyük işlerin izah...

       Artçı MD serisinin de 10. yazısını yazdığıma göre bu seriyi de nihayete erdirmiş oluyoruz ahali. MD ile ilgili dikkatimi çeken önemli bir konuyu daha yazıp bu seriyi bitireceğim. Haddini aşan her şey zıttına meyleder misali, MD hakkında farkındalık yaratalım derken laf kalabalığı arasında insanların okumak istediği şeylerin önüne geçmeyelim. Son dönemlerde  YouTube'da enteresan bir format dikkatimi çekti. İnsanlar ünlülerin hayran gruplarına sızıp oradakileri işletip şaka videoları çekiyorlar. Bu hayran gruplarının yapısı çok ilginç geldi. Gençler, çoğunluğu 16 yaşından küçük genç kızlar, bu instagram gruplarında hayranı oldukları müzik gruplarının bir üyesi rolüne girip kendilerine hikayeler yazıyorlar. İlk bakışta masum gelen bu rol yapma oyununun, gençlerin oynamayı üstlendikleri rolleri endişe verici derecede sahiplenmeleri, rol yapma sırasında içiyormuş gibi yaptıkları kahvenin bile internetten resmini bulup gruba atmaları, grupta işler istedikleri g...

Uyumsuz hayal kurma hastalığı (Maladaptive Daydreaming, MD) ile ilgili yeni yazıya hoş geldiniz. Yıllardır bu konu hakkında yazdığım için teknik olarak anlatacak fazla bir şey yok, bu yüzden artçı md serisinde kendi tecrübelerimi aktarıyorum. Bunu yaparken amacım okuyuculara farklı bir bakış açısı sunarak kendi MD süreçlerini daha kolay anlamalarını sağlamak. Çünkü yazarınız artık bir MD profesörü. Daha önceki yazılarda artık MD sayılabilecek kadar uzun ve yoğun hayaller kuramadığımı söylemiştim. Bunun nedeni hayatımın artık hayal kurmaya gerek kalmayacak kadar iyi olması değil. Hayal kurma yetimi fazlaca baskıladığım için artık kötürüm kalmış olmam. Evet, hayal kuramıyorum. Motivasyon eksikliğim geliyor başta bunun sebebi olarak. Hayal kurmanın beni bir yere getirmeyeceğini farkında olmak tüm istencimi kamçılıyor. Dahası, artık yaşım da ilerlediği için hayatın diğer sorumlulukları hep ağır basıyor. Kaldı ki, hayal kurmaya ayıracak vaktim de yok. Lakin, beynimin içinde bir yerlerde hal...